مقاله دوم در کمال ناباوری ریجکت شد! مقاله ای که استادم اون رو اثر بی بدیلی میدونست و استاد ارشدم از خوندنش به وجد اومده بود و اصرار داشت کتاب انگلیسی بشه. مقاله ای که یکی از دوستانم که دانشش رو قبول دارم بخاطرش کلی ابراز حسودی کرد و گفت خیلی ناراحتم که تو پیشرفت کردی و من درجا زدم! و روزی چند بار پیامک میزد که «لعنتی! این مقاله چقد خوبه!» یا «فکر میکنی فلان جا که فلان حرفو زدی، کم چیزی گفتی؟!»
همه اینا رو گفتم که بگم فقط خودم نبودم که این مقاله رو همه جوره قبول داشتم! (که برای خودم شاید همون نظر خودم هم کافی بود :) :دی ) هنوزم توی شوکم. ولی خب اعتماد به نفس مقاله ایم اصلا ذره ای کم نشد :)) استادم هم گفت، طرف اصلا نفهمیده چی نوشتی!
حالا تصمیم گرفتم مقاله رو برای یه مجله دیگه بفرستم. مقاله باید فقط 7000 کاراکتر داشته باشه. مقاله من با کلی تلخیص، الان 10800 کلمه ست. به ازای هر 500 کلمه اضافی باید 70 هزار تومن اضافه بر هزینه چاپ مقاله (150 تومن برای اون 7000 کاراکتر مجاز) بدم. خیلی زور داره برای مقاله ای که کلی براش زحمت کشیدی 500 هزار تومن پول بدی تا توی یه مجله ای که چندان قبولش نداری، چاپ بشه!
از دیشب نشستم 70 هزار تومن در مقاله صرفه جویی کردم! (شما بخونید 500 کلمه!) همون دوست محترم مرتب پیام میده که «من اگه بفهمم جمله ای ازون مقاله رو حذف کردی خودم میکشمت!»
پ ن: وقتی مجله از شما میخواد که برای کارتون، داور پیشنهاد بدید، حتما معرفی کنید! ممکنه مقاله شما رو به فردی برای داوری بسپارند که توی زمینه کاری شما هیچ تخصصی نداره.
