باید دستی هم به سر و گوش اینجا بکشم. شاید هم همینجوری ولش کنم. اما تجربه به من ثابت کرده که اگر میخواهی جایی را دوست داشته باشی، باید رنگ خودت را به آن بزنی. آن را مال خودت کنی. حس مالکیت چیز لعنتی ای است، ولی خب احتمالاً یک حس تکاملی و ضروری ست. پس شروع شخصی سازی از همین لحظه!
اینجا نقطه آغاز است. باید از یک جایی شروع کرد، مگر نه؟ خب قرار است آن نقطه و آن جا، همین جا باشد. قرار نیست سخنرانی و وراجی کنم. آمده ام بگویم که آمده ام فقط. همین. البته من در چنین مواردی قابل پیش بینی نیستم. میدانم ممکن است یکهو یک عالمه فکر به ذهنم برسد و بنشینم چندتاچندتا پست بنویسم و بعد بخوانمشان. شاید نیاز دارم برای خودم بنویسم و خودخوانی کنم. بشنوم خودم را. پس امروز شاید روز پرکاری اینجا داشته باشم! خوش آمدم!
آخرین مطالب
آرشیو مطالب
- اسفند ۱۳۹۸ ( ۱ )
- بهمن ۱۳۹۸ ( ۱ )
- تیر ۱۳۹۶ ( ۱ )
- خرداد ۱۳۹۶ ( ۱ )
- فروردين ۱۳۹۶ ( ۲ )
- اسفند ۱۳۹۵ ( ۵ )
- بهمن ۱۳۹۵ ( ۵ )
- آذر ۱۳۹۵ ( ۴ )
- آبان ۱۳۹۵ ( ۳ )
- مهر ۱۳۹۵ ( ۵ )
- شهریور ۱۳۹۵ ( ۱ )
- بهمن ۱۳۹۴ ( ۲ )
- دی ۱۳۹۴ ( ۶ )
- آذر ۱۳۹۴ ( ۵ )
- آبان ۱۳۹۴ ( ۲ )
- مهر ۱۳۹۴ ( ۴ )
- شهریور ۱۳۹۴ ( ۴ )
- مرداد ۱۳۹۴ ( ۱۱ )
- تیر ۱۳۹۴ ( ۱۲ )
- خرداد ۱۳۹۴ ( ۲ )
- ارديبهشت ۱۳۹۴ ( ۲ )
- فروردين ۱۳۹۴ ( ۱ )
- اسفند ۱۳۹۳ ( ۳ )
- بهمن ۱۳۹۳ ( ۶ )
- دی ۱۳۹۳ ( ۲ )
پیوندها
- برگ گل
- سیاه چاله
- غر زن
- شاجان
- آرام. الا
- آرزو
- باران پاییزی
- پرشکوه
- جوگیریات
- چی نپوشیم
- حراف بانو
- دکترانوشت
- دکمه
- دل شاد
- روان پریش
- فاطمه
- فاطیما
- لذت کمتر داشتن
- نیکولا
- هرمیون
- هفتگ
- هولدن
- یاسمن
- خودمونی. منیژه مشاور
- گاه گدار یک روانشناس پاره وقت. الی
- دکتر ربولیی حسن کور
- بداهه های امیر حسین
- وبلاگ گروهی یک ربع مانده
- هیس
- پسر ترشیده
- هذیانهای یک آقای مثلا نویسنده
- آقای صفر و نیم
- بوی سیب میدهی دختر